Carl Auer von Welsbach

Carl Auer von Welsbach
Persona informo
Carl Auer von Welsbach
Naskiĝo	1-an de septembro 1858 (1858-09-01) en Vieno,  Aŭstra imperio
Morto	4-an de aŭgusto 1929 (1929-08-04) (70-jaraĝa) en Mölbling,  Unua Respubliko Aŭstrio
Tombo	tombejo Hietzing en Vieno vd
Ŝtataneco	Aŭstrio vd
Alma mater	Universitato de Hajdelbergo vd
Familio
Patro	Alois Auer (en) vd
Profesio
Okupo	fizikisto kemiisto inventisto vd
Laborkampo	Kemio, ferrocerium (en) , gas mantle (en) , neodimo, didimo kaj prazeodimo vd
Doktoreca konsilisto	Robert Bunsen vd
Honorigoj Honorigoj (2011)  Nacia Inventista Halo de Famo (1921)  Wilhelm Exner Medal (en) (1920)  Werner von Siemens Ring (en) (1900)  Elliott Cresson-medalo vd
Membrecoj Membrecoj Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj Prusa Akademio de Sciencoj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Carl Auer von Welsbach (1858-1929) estis aŭstra kemiisto, kuracisto, inĝeniero, sciencisto kaj fizikisto, kiu malkovris la kemiajn elementojn Prazeodimon, Neodimon, Iterbion, kaj Lutecion, kiu estudis la rarajn terojn elementojn, kaj faris ilin komerce bonsukcesaj produktaĵoj.

Li aparte estas konata dank'al sia laboro kiu rezultis en la disvolviĝo de la alojo farita el Fero-cerio, uzataj en la modernaj fajriloj, lanternokufoj^[1], protektiloj de la iamaj lanternoj, kiuj portis lumon al la eŭropaj stratoj en la fino de la 19-a jarcento, kaj la disvolviĝon de la metala filamento por la inkandeskaj lampoj.

1. ↑ Gasmantelo aŭ lanternokufo, ankaŭ konata kiel manteleto de Welsbach,